Gece 03:26 ve Ben İtiraf Ediyorum...

Herkesin acıya gösterdiği direnç farklıdır. Kimimiz içimize kapanır, kimimiz ağlayarak rahatlar  kimimiz de ben gibi yok sayar o durumu .


Ben aldatıldım!  Bunu öğrendim ve yüzleşip affetmemeyi tercih ettim .

Bir kez daha affetmemeyi ...


Ve acımla başa çıkma yöntemim ile gurur duydum en başından beri.

Hayat devam ediyor, herkes için nasıl ediyorsa tüm olağanlığıyla  bende öyle devam ettim .

Zaten evde vakit geçirmeyen birinin yokluğunu da hissetmiyor,normalde de hiç aramayan birinden telefon gelmemesi de koymuyor haliyle ipler koptuğu zaman.

Bunlar değil de  geleceğin belirsizliği koyuyor insana aslında .

28 yaşında 2 çocuk ile hayata tek tabanca devam edecek olmak ve gençliğini bir aşk uğruna değmeyecek bir insan için harcamış olmak ...

Ben ilk defa iltifat ediyorum tüm bunları kendime, burada...


Gücüm  gururum ve yaşama sevincim 2 haftadır gardını öyle iyi koruyor ki  Allah'ın bana verdiği güç sayesinde hayatım bambaşka bir yöne sürüklenirken bile pozitif ve umutvari olmayı başarabildim. Şükürler olsun!

Bu gece uykusuzluğa neden olan bu yaşananları geride bırakıp  Allah'ın benim için hazırladığı ve bambaşka sürprizler sakladığı kaderimi memnuniyetle karşılamaya devam edeceğim .


O çok istediğim İskoçya seyahatini belki tek başına  özgürce yapmak vardır kaderimde...


Sevgisiz bir yuvada mutsuz olmaktansa   asil, mutlu ve özgür bir yalnızlıktır belki bana hazırlanan hediye ...



Umut içimde  tam şu anda yeniden yeşermişken   acımı sizlerle paylaşmış olmanın verdiği rahatlık ile veda ediyorum . Uyku gerçekten büyük nimet ve gecenin uzunluğunu gerçekten en iyi hastalar ve mutsuzlar bilirmiş .



En uzun gecemi burada sona erdiriyor, aydınlık bir sabaha ve de sabahlar dizisine uyanmak için İnş. Huzurla uyumaya gidiyorum . .. 🙏🌿💓