Özgürce hareket ettirebildiğimiz bedenimiz varken sevdiklerimize neden çok az sarılırız sizce ?
Dokunmayız ... ?
Hem huzuru tek başımızayken bile bulabilecekken , bu arayış neden ?
Sadece betonların arasından uzaklaşıp , öze , doğaya dönmek yüzümüzü ...
Bu bile yeterli bir adım ' huzur ' u hissedebilmek için ...
Hayatın içinde bir karmaşa rüzgarında savruluyoruz sadece ...
Dokunamıyoruz ...
Hissedemiyoruz ...
En saf duygularımızı harekete geçirip , mutluluğu hissedebilmek için parmağımızı bile kıpırdatmazken ;
Sadece bekliyoruz ...
Her şey elimizin altına serilmişken ;
Huzuru , mutluluğu bile geleceğe atfedip , nedenlere bağlarken ;
Farkında mısınız , nasıl da yaşamıyoruz ... !
Ben mutluluğun bir seçim olduğunu idrak ettiğim kısa bir sürede, artık sebeplere ihtiyacımızın olmadığını çok iyi anladım. Nefes alabiliyor , dokunabiliyorken ve etrafımızda sevdiğimiz insanlar ve bizi sevgisiyle - merhametiyle kuşatmış Yüce bir Yaratıcımız varken ; bizler zaten mutlu insanlarız ...
Sadece Mutsuzluk bulutlarının altına salanmış , bizi aydınlatmayı bekleyen güneşi görmüyoruz , o kadar ...!
 |
| Güneşi görebildiğimiz bir hafta sonu diliyorum ... |
Çok güzel bir yazı ve fotoğraflar :)
YanıtlaSilTeşekkür ederim İki Balık Bir Kedi :)
SilYazı benden , fotaraflar Pinterest'ten ...
Okadar dogru ki....
YanıtlaSilBen sahsen bunu sevdiklerimde uygulamaya calisiyorum sikca...bu konuda icim rahat. Hayatin cok cok kisa oldugunu, cok daha bilincli yasamamiz gerektigini de en gec atlattigim ciddi bir kazadan sonra iyice anlamistim. (Blogumun adi da o yüzden "Carpe diem"dir):)
Ayni sekilde karsligini herkesten alabiliyor muyum? Ehh... hepsinden degil maalesef.....ama bunu da kabullenmeyi ögrendim zamanla....;)
Bir misubet bin nasihatten iyidir derler , keşke öyle olmasa ama yinede bakış açımızı çok değiştiriyor yaşadıklarımız.
SilHep iyiye değişmesi ne güzel olmuş sizin için...
Sevgilerimi sunuyorum EQ ...
çok güzel ve doğru bir yazı olmuş.
YanıtlaSilresimlerde çok güzel:)
Teşekkür ederim Le Yan :)
SilYazıyı okurken bambaşka bir his oluşuyor resimler çok güzel her şey birbiri ile butunlesmiş ^^
YanıtlaSilTeşekkür ederim Banghwang ..
SilŞükretmeliyiz.Allah'ın verdiği herşeye şükredip,durup dururken mutsuzluk yaratmaktan, didişmekten,hep karşı olmaktan vazgeçmeliyiz.Uyandırıcı bir yazı olmuş.Kutlarım yavrum.
YanıtlaSilTeşekkür ederim Ece ablacım...
SilÖpüyorum.
Görsellerin desteğiyle huzur verici bir yazı olmuş. Kaybetmeden değerini bilmek gerektiğini hatırlattınız :)
YanıtlaSil:) Teşekkür ederim güzel yorumun için Gizli Özne .
SilMerhabalar.
YanıtlaSilBak görüyor musunuz? Mutluluğumuzu engelleyen hep bir şeyler karşımıza çıkıveriyor. Güneş, aslında sürekli ve hep gök yüzündedir. Ama, onun ışıklarını bize ulaştırmayan iki engel var. Biri bulutlar, diğeri kim? Kendimiz, yani dünyamız değil mi? Dünyamız güneşe küsüp arkasını dönünce, biz de ışıklarını alamıyoruz. Ama, bereket bu mutsuzluk anlarımız sürekli değil. Enin de sonunda güneşi mutlaka görebiliyoruz.
Fotoğraf kareleriyle destekleyerek anlatmaya çalıştığınız farkındalığı, fark edemeyen olmamıştır. Güzel ve keyifli bir anlatımdı. Kaleminize ve yüreğinize sağlık ve mutluluklar dilerim.
Selam ve dualarımla.
Ben de çok teşekkür ederim destekleyici , motive edici güzel yorumlarınız için ...
SilSevgiler ...
Yüreğimden geçenleri söylemişsin.
YanıtlaSil:) Ne mutlu bana o zaman Handan ...
SilResimler şahane en üsten ikinci resmin yerinde olmak isterdim :) güzel bir anlatım olmuş yüreğine sağlık
YanıtlaSilTeşekkür ederim Sessizkaldım , sevgilerimi gönderiyorum :)
Silne hoş tespitler.
YanıtlaSilben sevdiğimi söylerim.
teması severim sevdiklerime sarılırım öperim.
aslında bazen iyi olmuyor bu durum :) ama içimde tutmayı beceremiyorum.
En güzeli , içimizde tutmamak bence de Syhn..
YanıtlaSilne kadar doğru tespitler ve ne kadar nefis görseller öyle! ba yıl dım...
YanıtlaSilkalbine sağlık..
Teşekkür ederimmm :)
Sil