Kedi Hiç Sevilmez Miymiş ?

Tamam kabul ediyorum..
Yaklaşık iki hafta öncesine kadar kedilere karşı hiçte hoş olmayan duygularım vardı.Nötr bile değildim yanii , Bayağı hoşlanmaz,sinsi ve tedirgin edici bulurdum..
Hele büyüdüklerinde o anlamlı bakışları ve tıslamaları yok mu..:/
Çok korkardım, yüzlerine bakmak istemezdim..

Daha önce birçok evcil hayvanım oldu ; ki benim için en değerlisi yakın zamanda sahiplendirmek zorunda kaldığım canım kızım Pamuk..

Neyse ki konumuz o değil çünkü onun özlemini taa derinlerde hissetmeye devam ediyorum.
Geçtiğimiz günlerde aniden aklıma neden evde evcil hayvan beslemekten vazgeçiyorum ki ? dedim.
Tamam köpek beslemek için hele de cinsi Golden ise pek bir şansım yok evim küçük olduğu için ama bu başka evcillere kapımı açamayacağım anlamına gelmiyordu..
Daha önce balık, köpek ve civcivimiz oldu..Bunların bakımı konusunda tecrübeli olduğumuz için malesef ikinci bir deneyime gerek duymadım.Geriye kalan seçenek kediydi ve sanki biri bana "kedi bakacaksın!"demiş gibi kendimi mecbur hissederek araştırmaya başladım ve uzatmayacağım sonunda bir veterinerden sahiplendim..

Ya bu kedicikler ne kadar da temiz hayvanlarmış öyle.İlk artı puanını daha eve ilk gelişinde aldı zaten kedimiz Mia..
Sonrasında bakımı için öğrenmem gereken herşeyi araştırdım kedilerle ilgili..
Ben ne çok ön yargılıymışım meğer.Bu hayvancağızlar yavruyken zaten çok sevimli kabul, ama ben artık Mia"nın büyüdüğünde gözüme korkutucu ve sevimsiz geleceği düşüncesini bile aklıma getiremiyorum.
Öyle masum ve öyle ilgiye muhtaç ki...ona sadece nasıl daha çok sevgimi verebilirim diye düşünüyorsunuz sadece..

Eve geldiğimiz ilk gün sanki daha önceden eğitilmiş gibi tuvaleti geldiğinde gidip kedi kumunu bulup,bit kadar tuvaletini oraya yapıp ve on dakika ayaklarını temizleyip öyle çıktığı için direkt köpek bakımından sonra bana kendimi çok şanslı hissettirdi zaten...Elimle kaka temizlemek zorunda olmamak gerçekten özel bir şeydi çünkü..
Sonraki günlerde mia ilk günlerin korkaklığını da atmayı başardı...
İlk üç gün koltuğun arkasından çıkmayan kediciğimiz ; artık üstümüzden inmiyor ve biz ilgilenemesek te kendi gelip yanımıza kendini sevdirebilmek için türlü oyunlar yapıyor..
En güzeli de ne biliyor musunuz ?
Eve girdiğimizde sesimizi duyup aslan yavrusu gibi, evimizin koruyucu meleğinin yuvasından çıkıp bizi heyecanla karşılıyor olması..
Bütün sevimliliği ile size muhtaç olan ve verdiğiniz emeğin karşılığını sonsuz sevgi ve mırıltılarla alabileceğiniz bir yaşam arkadaşı sahiplenmeniz dileklerimle..