Kediler hep mi böyleydi ? Yoksa benim kedim mi delirdi ?????

Mia ' yı çok seviyoruz evet ama son zamanlarda gerçekten ondan kaçar olduk..
Bütün gün işteyiz , kediciğimiz evde yalnız kalıp , sıkılıyor , bunu biliyorum..
Oyun da oynamamız gerek, enerjisini atması lazım ..
Bunu da çok iyi biliyorum..
Ama Mia bizi ısırmaktan başka bir şey yapmaya vakit bulamıyor ki...!
Başta güzeldi patileriyle parmaklarımızı tutmaya çalışmalar , minicik ağzıyla ısırmaya çalışımalar falan ama gün geçtikçe büyüyor ve dişlerini bir görseniz iğne gibi sivri ; bıçak gibi keskin...
Sanki evde kedi değil de , safariden çalıp getirdiğimiz bir çita yavrusu besliyoruz..
Aynı familya'danlar zaten...biliyorum..
Ama benim gördüğüm kediler hiç böyle değildiii..
Bunları ; pitik pitik zırlayarak hareket eden - yürüyen ; biraz hiperaktif ; ani hareketler yapan , avlama içgüdüsü ile gerekli gereksiz şeylerde pusuya yatan , yemek verene kadar gözlerinin taa en içine en masum bakışını atan ama karnı doyduktan sonra arkasına bile bakmadan kaçan , evde bakıldığında kendi halinde takılan , ye-iç-yat modunda etliye sütlüye karışmayan hayvancağızlar olarak bilirdim hep..
Gerçekten böyleyse kedicikler bizim evde beslediğimiz ne oluyor acaba?????

masum kedi

İlk bir ay dünya tatlısı Mia'mızı son günlerde tanıyamaz olduk...
Eve giriyoruz akşamları iş dönüşü ; zaten bizi kapıda karşılıyor..
Alıyorum hemen kucağıma öpüyorum , 'biz geldik kızımmm,ben seni çok özledim ' diyorum...
Hopp; Mia kulağıma takıyor hemen bir diş...
Diyorum ki karnı çok aç , ölmüş hayvancağız açlıktan..!Daha üzerimdeki montumu çıkarmadan yemeğini hazırlıyorum..
Neyse yemeğini yiyor , kakasını yapıyor , bir güzel yalıyor her tarafını - temizleniyor ve yine yanımıza geliyor..
Bu sırada biz de yemek yemiş ve dinleniyor oluyoruz genelde...
Mia başlıyor hemen ayaklarımıza saldırmaya..
Genelde ayak tercihi eşiminkiler oluyor..Daha lezzetli geldiğinden mi yoksa Mia'nın onu daha az sevdiğinden midir bilinmez..
Yok ısırıyor-sen oyna- ya çok acıyor ama al şunu gibi memnuniyetsiz ifadelerden sonra kediyi eve alıp-getiren kişi olarak kendimi sorumlu hissediyorum ve ilgilenmeye çalışıyorum kendi çapımda..
İlgilenmek derken yapabildiğim tek şey Mia'nın oramı buramı ısırmasına izin vermek..
Çünkü başka birşey yapılmıyor küçük canavarla..
Dün akşam kucağımdayken onu öpmek üzere yanağıma yaklaştırdığım sırada yanağıma geçirdiği o incecik dişlerin acısından sonra bu işe bir Dur demeye karar verdim..
Keşke bu yazdıklarımı bir kedinin de okuyup anlama ihtimali olsaydı da deseydim  ;
Neyi ısırırsan ısır ama bir daha asla beni ısırma MİA!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ısıran-canavar kedi