Hafta Sonu Etkinlikleri

Hafta sonu epey koşturmacalı geçti minik üç kişilik ailemiz için . 

Minik sevgi pıtırcığımın 6. yaşına girişini kutladık mütevazi bir şekilde. 

Bolca kardeş kavgalı , ev işli ve kaoslu bir hafta sonuydu benim için . 

Günün en sevdiğim kısmı Pazar akşam saat 7 olduğunda , akşam yemeği yenmiş ve televizyon kapatılıp kitapların başına geçildiği o andı ...

Yanımda iki oğlum , kedimiz badem , üzerimde ekoseli battaniye ve elimde içimi daraltan :) ' Bulantı ' kitabı ...

Baktım ki zaten enerjim epey düşük , Sartre ' yi okumak iyi gelmeyecek başka kitaba geçiverdim hemen .

Hali hazırda okumaya yeni başladığım bir diğer kitabıma , Hakan Günday ' ın Az kitabına devam ettim .

Aman Allah'ım o da ne ?

Ne sert bir kalem , ne içe dokunan anbianslar ...

Sonuç itibari ile çocuklarla dolu dolu ve de yorucu bir hafta sonunu geride bırakırken yen, hafta için planlarımın arasında kesinlikle daha geç yatmak ve akşamları daha verimli geçirmek var . 

Bu akşam için planımız film gecesi yapmaktı ama bakalım , uyku saatlerini geçmeyecek bir organizasyon ile geceyi mutlu kapatabilirim çocuklar için ...

Kendinle Aran Nasıl ?

Bu aralar fazla yüklendim sana canım kendim .

İhtiyacın olan sevgi ve takdir duygusunu vermek şöyle dursun , hep eleştirdim . Olumsuzluklara odaklanıp durdum / affet.

Sen ayakları üzerinde duran , evliyken üniversite okumuş , şu anda bekar ve iki oğlan çocuğu annesi , boşandıktan sonra ikinci üniversitesini bitirmiş ve bu sene memur olarak atanacak , çok güzel ve dirençli bir kadınsın . Bunu unutma . Sen çok güçlüsün ! Sen değerlisin ! Seviliyor ve kıymet görüyorsun ! Kafana koyduğun her işi başarırsın ve yaşamın kalan kısmında her ne olmak istiyorsan o olacaksın ...

Unutma , 

Kendini sevmeyi unutma .

Dua etmeyi

Şükretmeyi

İstikrarlı olmayı 

Hedeflerini

İyilik etmeyi

Sadeleşmeyi

Bedenine iyi bakmayı

Nazik olmayı ve 

Her günü sadece bir defa yaşama şansın olduğunu ...

Odaklan ...

Olumsuzluğun kol gezdiği , olumlu düşünmenin ciddi manada zorlaştığı bir dönemden geçiyoruz.

Artık ne iyi , neye şükrediyordum unutmuş vaziyetteyim .

Halbuki insan her daim yaratıcının nimetleri ile kuşatılmış vaziyette. Sadece biraz odaklanmak gerekiyor böyle durumlarda .

Yoksa nasıl unuturum ki ,

Sağlıklı bir bedenle her sabah gelebildiğim bir işim olduğunu . Şükürler olsun !

Havalar soğurken sıcacık evimde uyandığımı , çocuklarımın güle oynaya okullarına gittiklerini .

Sevildiğimi , merak edildiğimi ve akşamları kendime vakit ayırabilecek bolca vaktimin olduğunu ...

Şükürler olsun

Şükürler olsun

Şükürler olsun ...

Geldi Sohbahar ' ın Muazzam Huzuru

Kasım ayının 13'ünde doğan gerçek bir kış sever olarak bugün harika , buz gibi bir havaya uyandık .

Gece çocuklarla aynı yatağa sıkışıp ( ağbi kardeş itişmelerini saymıyorum elbette ki öncesinde bunu durdurmak pek kolay olmadı ) yağan yağmurun sesini dinlerken ekenden uyuya kalmışım ben de .

' Bugün hava çok güzel ' diye tanımlanan havalar vardır ya hani , bu tanım genelde güneşli ve sıcak zamanlar için kullanılır . 

İşte benim güzel havam tam olarak bu ;

Karanlık , bulutlu ve neredeyse yağmur yağdı yağacak ... 

 

Sabah elbisemin üzerine delikli salaş bir merserize kazak çektim , yeterli bir ısı sağlayacağını umarak elbette ama işe gelene kadar gözlerim , burnum her yerim aktı :) Saçlarım rüzgardan dağıldı ama ben kulağımda kulaklık

'sertlik kanında var hayatın ' dinlerken hiç olmadığım kadar enerjik ve halinden memnundum .

Güne enerjik başladığım için , kalan kısmının da oldukça keyifli geçeceğinden eminim .

Mevsim geçişlerinin büyüsünü fark ettiren ve bundan büyük bir coşku duymamı sağlayan Rabbim ' e şükürler olsun .

Günün Şükür Sebebi / Dön Bak Dünyaya

Bu sabah işe gelirken annemle konuştum telefonda. 

Dün akşam alt kat komşusun feryat figan sesini duyduğundan , minik ikiz bebeklerinden birinin ( Allah tüm yavrularımızı muhafaza etsin ) havale geçirdiğini ve annenin de durumun şoku ile 'öldü yavrum diye' şoka girdiğinden bahsetti.

Baba yavrusunu kucaklayıp hastaneye koşmuş , diğer bebek anne ile kalmış , anne perişan , minicik yavru ona bakıp anlam vermeye çalışır haldeymiş vs  

Duyduklarıma çok üzüldüm . İnşallah günahsız yavrumuz hasarsız sağlığına kavuşur .

Annem de olayın üzüntüsünden belinin tutulduğundan vs bahsederken içimi büyük bir sıkıntı kapladı . 

'Allah ' ım ne kadar nankörlük ediyorum , sen affet ' dedim .

Hepimiz sığındığımız dört duvarımız içinde çeşitli şeyler için endişe ediyor , mutlu oluyor dua ediyor, mutsuz oluyor ve yaşıyoruz 

Ben ise dün o saatlerde çocuklar çok gürültü yapıp saatin on olmasına rağmen uyumadıkları için , hatta yanında olmadığımda uyumayan Selim paşamın neden yalnız uyumayı istemediği için vs vss bir çok günün de yorgunluğunun sebebiyet verdiği nedenlerden ötürü çok kızgın ve sinirliydim .

' Gerçekten çok yoruldum , bıktırdınız artık ' bile dedim çocuklara . 

AH ,NASIL BİR HADDİ AŞMAKTIR BU ? :(

Sağlıklı , sihhatli evlatlarım var. Keyifleri yerinde . Gülüp oynuyor bazen kavga ediyorlar. 

Sağlıklılar !

Evet , bu detay ne kadar önemli değil mi ?

Bir evimiz ve tüm ihtiyacımızı karşılayan eşyalarımız var . 

Geceyi hastane odasında geçiren yüzlerce insan varken biz rahat yataklarımızda uyuduk .

Acıktığımızda dolabı açıp karnımızı doyurabileceğimiz yiyeceklere sahibiz vs vs 

Bunca sayısız nimetin içindeki şükürsüzlüğümü anlamak için belki de böylesine üzücü bir hadiseyi duymam gerekiyormuş . 

Belki zaman zaman içimİn sıkıldığını gören Rabbim bana böyle bir yolla mesaj vermek istemiştir ve ' Kendine gel ey kulum ! Daha ne istiyorsun ' demiştir ben hafızası da farkındalığı da düşük kuluna ...

SANA SONSUZ ŞÜKÜRLER OLSUN ALLAH'IM !

SAHİP OLDUKLARIM SAYISIZ NİMET İÇİN VE HALA DAHA ÜZERİMİZE YAĞDIRMAYA DEVAM ETTİKLERİN VEDE EDECEKLERİN İÇİN. 

Nankörlükten , şükürsüzlükten ,bilgisizlikten,tembellikten,korkaklıktan,acizlikten,kibirden,fakirlik ve hayırsız zenginlikten sana sığınırım .

 

Yeni Gün Enerjisi

 Dün akşam saat sanıyorum ki henüz on sularında Tarih'ten Karahanlılar hakkında bir şeyler okurken uyuya kaldım . 

Uyandığımda her yanım öyle tutulmuştu ki koşar adım yatak odasına  gidip uykuma kaldığım yerden devam ettim . 

*Yine istediğim verimlilikte ders çalışamamanın vermiş olduğu vicdan azabı ile elbette ... :)

Sabah 06.30 gibi uyanıp zorla da olsa okul çocuğumuzu uyandırdım . Kahvaltısını edip gidene kadar saat oldu 07:30 :)

Erken kalktığımda evi temizlemeye / düzenlemeye , kediciklerin mamasını suyunu kontrol etmeye ve tabi ki rahat rahat hazırlanmaya yeterli vakit bulabildiğim için enerjim çok çok yüksek oluyor şükürler olsun ki.

Şimdiyse masamda , günün henüz başındayım .

İyi görünüyor ve hissediyorum . 

Sabah ardımda bıraktığım evim derli toplu ve tertemizdi ve elimde ders çalışabileceğim bir sürü kaynak kitabım var :)

Şükretmek için , farkına varmak için elimde böylesine imkanlar varken  bunları düşünmemek ve olumsuzluklara odaklanmaktan kendimi men ediyorum :)

Expecto Patronum

Harry Potter okuyanlar ve seyredenler bilir ki , Ruh Emicileri halt etmenin tek yolu , Profosör Lupin ' in Harry'ye öğrettiği ' Expecto Patronum ' büyüsü ile mümkün oluyor . 

Bu büyü için çok kuvvetli bir şekilde konsantre olup , geçmişteki en mutlu anınıza odaklanmanız gerekir. Zordur. En zoru da ruh emiciler ruhunuzu emerken mutlu bir anıya ve ana odaklanmak , dahası mutlu bir an var mı geçmişimizde bunu bulmak zordur ...

Konunun benimle ilgili kısmına gelecek olursak , her ne kadar Potter ile büyümüş , rüyamda kitaptan anlar yaşayan bir çocuk olsam da artık o çocuk büyüdü. Hatta hali hazırda iki oğlan çocuğu büyütmekte ve sözün büyülü olduğuna olan inancını da korumakta :) 

Neler Yapıyorum ? Yaşam Özeti

 

Burayı git gide arada yazdığım klasik bir günlük formatında kullanmaya başladığımın farkındayım ancak bunu içten içe sevdiğimi de itiraf etmeliyim .

Geçtiğimiz ay babam kalp krizi geçirdi ve sekiz gün süren riskli, sıkıntılı bir süreçten geçtik ailecek . 

Buna değinmek istemiyorum - şükürler olsun babam hayatta , başımızda ve günlük yaşamına geri dönebildi.  Düşünmek , bundan söz etmeek dahi üzüyor zira .

Öte yandan bu sağlık sorunundan sonra aileme daha fazla yük olmamak adına minik paşamı ( 5 ) bir kreşe yazdırdım ve bu bana kendimi çok daha özgür, iyi bir anne ve ayakları yere sağlam basan bir kadın gibi hissettirdi ancak babamın ısrarları üzerine bu pozitif hisler sadece iki gün sürebildi hassas bünyemde :) 

Şimdi eski düzene geri döndük ki minik beyefendi de saatlerinin uzunluğundan dolayı ne yazık ki beni çok özlediğini söyleyerek gitmeyi istememişti ilk günden sonra .

Okul bitti. Artık lisans diplomam da var - henüz fiziki olarak almamış olsam da - ama sıradaki hedefim konusunda yılgın ve kararsız hissediyorum ben .

Kpss mi ? yoksa yıllardır ertelemekten bir türlü başlayamadığım İngilizce öğrenme işine mi konsantre olsam hiç bilemiyorum . 

İçimdeki bir şeyleri başarma güdüsü oldukça güçlü. Bunu seviyorum . 

Öte yandan bir saman alevi gibi birden parlayıp kolayca sönen bu ateşi harlamak konusunda her zaman istekli hissedemiyor olmak , çok uyumak , eve gidip rutin işler dışında herhangi bir iş yapmak istememem bana ' acaba depresyonda mıyım ? ' sorusunu sordurtuyor içten içe ...

Planlama alışkanlığım ve yaşam coşkumu kaybetmiş gibi hissediyorum . 

İşe gelmek dışında keyif aldığım rutinlerimi de öyle ...

Bu durumu düzeltebilecek tek kişi olduğumun gayet farkında biri olarak bu akşam itibari ile yeni alışkanlıkları hayatıma yeniden katarak ' yeni başlangıçlar mevsimimi ' de başlatmaya niyet ediyorum.

An itibari ile  ,

*Her akşam düzenli olarak kitap okuyacağım .

*Bir faydalı video içeriği izleyeceğim  - Bu aralar Beyhan Budak dinlemek çok iyi hissettiriyor mesela-

* İyi geldiğini çok kez deneyimlediğim günlük Esma okumalarımı düzenli yapacağım 

*Günlük tutacağım . En basit hali ile üç madde bile olsa şükür günlüğü yazmaya yeniden başlayacağım.

*Ev işlerine daha az vakit harcamak için çocuklara daha çok görev vereceğim .

*Son zamanlarda erken uyuyup geç uyanmaya başladım . Yarın sabah itibari ile erken uyanmaya yeniden başlayacağım .

*Bu akşam yarım kitaplarımı gözden geçirip öncelikli bitirmek istediğimi başucuma koyup diğerlerini kitaplığıma koyacağım . ( Parça parça çok kitap okuyorum yanılgım yüzünden aylardır bir tek kitabı bir bitiremediğimi fark ettim :( Başucum yarım yamalak kitaplar bütünüyle dolu .

*Karar vereceğim !
Ne yapmak istediğime ve neden yapmam gerektiğine karar vermem ve harekete geçmem gereken bir dönemdeyim . ( Yine : ) Hatta bloğumu yazmaya başladığım 2014 yıllarından bu yana kendimle ilgili böyle bir sıkıntı olduğunu fark ediyorum . Ne yapacağına karar verememe yada istikrar sağlayamama gibi ...

*Sakin kalabilme konusunda ne yapmam gerekiyorsa onu yapacağım ! İki çocuklu , 6 kedili ve çalışan bir anne olarak buna hepimizin ihtiyacının olduğunun gayet farkındayım . :)

Mükemmel Çarşamba 🌸

Az önce uyandım ve birkaç sayfa kitap okuyup işe gitmek üzere hazırlanıyorum olacağım. 

Sabah nasıl uyanırsak uyanalım bugünü hayatımizin en iyi günüymüş gibi yaşamaya niyet edelim. 

Tanıdığımız en nazik insan olalım mesela ve bugünün harika olacağını söyleyelim kendimize... 

Dün hayatta olup bugün olmayanlarin var olduğu bir dünyada, sadece uyanabilmiş olmak bile harika değil mi? 

O halde niyet ediyorum, 

Bugun verimli keyifli ve iyiliklerle dolu bir gün geçireceğim.. 

Günlük hedeflerimi yazıp uygulayacağım ve akşam için yine harika tempolu bir yürüyüş yapacağım inş. 

Sizlerin planları neler? 

Mutlu bir gün diliyorum 🙏😊

Günün İlahi Mesajı

Bu sabah, uyanır uyanmaz artık hayatıma / hayatımıza yerleşmiş bir alışkanlık olduğu için önce gözümü açtım ve sonrasında telefonumu elime aldım... 

Tesadüf eseri bir paylaşım gördüm. Otizmli çocuğu olan bir annenin paylaşımıydı bu... 

6 yaşında olan oğlu günde defalarca annesini ısırıyor, hatta neredeyse parça koparacak kadar canını yakıyormuş. 

Eşiyle ve değer çocuğu ile ilgilenmediğini ve dua istediğini yazmış. Allah yardım etsin inşallah ve bu durumda olan tüm annelerin yükünü hafifletsin. 

Bu paylaşımda dikkatimi çeken şey, ' ısrarla hep çocuğum olsun istemiştim ' demesiydi. 'olsun da nasıl olursa olsun...' 

' Şimdi de bu duanın imtihanını yaşıyorum ' demiş...

Günün dersi işte böyle verildi bana ve bu yazıyı okuyan sevgili dostlarıma. 

Bazen deli divane ne olursa olsun , o istediğimiz olsun isteriz. Tüm mutluluğumuzu o olacak şeye bağlarız ve Allah ' ta hayırlısını dilemek yerine ısrar eden kuluna o çok istediği şeyi  verir nihayetinde. 

Asıl sınav işte o çok istediklerimizden gelir çoğu zaman da .

Bir evlilik , evlat sahibi olmak , bir işte ısrar etmek  vs hepimizin bilmeden diretebileceği şeyler . İnsanız . İsteklerimizin de beklentilerimizin de arkası kesilmiyor . 

Uzun lafın kısası , sonucunda mutlu olacağımız , hakkımızda hayırlı olacak dualarda bulunmalıyız , zaten bunu biliyoruz da hatırlamak lazım sanırım sık sık .

Güne , tam da hayatım ve sahip olduklarımla ilgili nankörlüğe varacak memnuniyetsizliğe sürüklenen ruh halimden beni silkeleyerek uyandıran ve ne kadar az şükrettiğimi hatırlatan Rabbime şükürler olsun .. . 

Günün Ruh Hali ve Hayat Rutini Hakkında

 

Günlerden Perşembe ,

Çocuklar olmadan geçen bir hafta neredeyse ve sürekli her akşam işten çıkıp eve gitmekten şikayet eder halimden başkaca bir şey yapmadan bu kez bir sebebim olmaksızın yine  koştur koştur eve gittim ...

Televizyonu açmadan , film izlemeden , sade ve sadece büyük bir sorumluluk bilinci ile evi toparlayıp kitap okuyup uyudum bu güne kadar ...

Salı akşamı  kızlarla dışarıda yemek yedik sahi ... Bolca huzursuz hissetmeme neden olan iş yeri dedikoduları eşliğinde geçti yemek  . Şunu anladım ki kitaplara gömülü fazla sosyallik içermeyen hayatımın uzun vadede dedikodu yapmama gibi faydaları varmış . Fark edebilmek güzel .

Dün gece çocuklarla konuştuk. Minik paşam ' anne ben seni çok özledim ama ' dedi.  Oysa evdeyken hep babasını özlemekten bahseder sanki ufaktan onu daha çok seviyor diye içerlerdim . Meğer bu özlem çocukları mecbur kıldığımız zorunlu ayrılıktan başkası değilmiş. Ben yada babası ikimizi de çok seviyor / özlüyor , ne yazık ki ona anne babaların ayrı da yaşayabileceğini ve hatta bunun çok normal olduğunu anlatıp duruyorum . Yaş 4,5 ...

Belki bir gün arkamdan bir anı olarak bırakacağım bu bloğu onlara söyler ve anneleri neler yaşamış , ne hissetmiş  bilmelerini isterim . Eğer o gün gelmişse ve siz bu satırları okuyorsanız benim yakışıklı oğullarım ;

Hayatta , daha çok değer görmek ve sevilebilmek için sizi hak etmeyen insanlara fedakarlıklar yapmayın . Canınızı yakmalarına izin vermeyin .Çünkü bu siz izin verdiğiniz sürece mümkün olabiliyor .

 

Tüm zayıflıklarımızdan darbe alabileceğimiz bu hayatta , dik bir duruş evvela kendinize saygı duyabilmeniz için gerekli . Ve üzgünüm , en çok ta minik paşam senin için . Henüz üç yaşında koparılmak zorunda kaldığın aile yaşamı için , sana neden babanın eve gelemeyeceğini anlatamadığım için ve  onu affedemediğim için... Bana ' anne babam da bizim evimize gelebilir mi ? ' sorularına belirsiz cevaplar verdiğim için. Bazen bunalmış , sorularınızdan ve ilgi arayışınızdan yorulduğum için . Ne olursa olsun , kaç yaşında olursanız ve her ne yapacak olursanız biz harika bir ekibiz. Üçümüz çok iyi iş çıkardık , çıkarıyoruz ... 

Bazen yalnız kalmayı iple çektiğimi biliyorsunuz . Meğerse bu sahip olamadığın bir duruma duyulan özlemden başkası değilmiş. Meğer ben sizin varlığınızla yorulmuyor , kısıtlanmıyor aksine yaşadığımı hissediyormuşum .

Sizi seviyorum .

Varlığınızla tamam hisseden deli çatlak sabırsız ama her zaman  çokk güçlü olan anneniz :)

 

Hafta Sonu Planı

 Bu akşam çocuklar babalarına gidiyorlar . Sanırım boşanmanın olumlu taraflarından biri böyle bir haftalık periodlarla anne olarak kendi kendinize kalabilmek ve nefes alma fırsatınızın olması .

Hoş şimdiden - henüz masamda oturup bunları yazarken dahi çocukların yoksunluklarını hissedip üzülüyorum ama bana kalacak iki günü de elimden geldiğinde verimli geçirme konusunda da istekliyim .

Yarın gün içinde bir kaç alışveriş yapıp sonrasında da bir kafede kahve içmeyi planlıyorum .  

Akşam için kızlarla bekarlığa veda gecesi partimiz var zaten - akşam üzeri hazırlanır ona giderim kısmet olursa . 

Sahi dün benim ex eşle evlenme yıldönümümüzdü . Her ne kadar şakacıktan ' elim kırılaydı da o imzayı atmasaydım ' desem de işin iç yüzü öyle değil . 

Yeni hayatım ve sahip olduklarım için çoğu zaman unutsam da şükrediyorum . 

Tam da hayalini kurduğum yerde , yeniden yaşama dönmüş ve dahasını yapabilecek gücü iliklerime kadar hissedebiliyorken nasıl nankörlük eder ' keşke ' derim .

Bir söz vardı okuduğum bir kitapta geçen ; ( sanıyorum ki Robin Sharma idi yazarı )

'Yanlış insanlara kızma , doğru dersi onlar verir ' diye 

İşte böyle ...

Kızgınlık yok , kırgınlık yok . 

Yüce Rabbim her an benimle ve hayatım tam da isteğim doğrultusunda ilerliyor .Çok şükür bin şükür ...

Günün Ruh Hali ve Çıkış Yoları

 İki akşam önce , kızımız Badem henüz  on gün önce doğurmuş olduğu yavrularından birini evin bilinmez bir köşesine saklayınca başladı macera ...

Halbuki gece saat on bir olmuş ve ben uyumaya hazırlanıyordum . 

Her akşam olduğu gibi amacım sadece mama - su kontrolü yapmak iken beş olması gereken yavruları tekrar tekrar saymama rağmen dört adet olduklarını görünce dedim ki ' Aman Alah ' ım ! Yoksa yedi mi ?! '

Canım dostum , alt katımda yaşayarak en büyük şans mı şanssızlık mı olduğuna karar veremediğim ablamı çağırdım . Öncesinde arama - tarama yaptım ama bulamadım ne yazık ki ...

Saat : 01:00 

İki kişi olarak yaptığımız aramalar sonuç verdi ve minik yavrucuğu yatak odasında , dolap içinde bulunan kol çantamın içinde uyurken bulduk :)

O kadar minik ki ciyak ciyak miyavlamaktan öteye gidemeyen bir varlığı var evde. Bulamasaydık eminim açlıktan başına çok kötü şeyler gelecekti. ..

Her neyse , ne diyorduk ;  Ruh Hali ...

Ruh halim o akşamdan beri durgun , süzgün ve hatta bitik .

Dün gece on gibi uyumama rağmen kendimi dinlenmiş hissetmiyorum . Gece yediğim cips ve pişmaniyelerin pişmanlığı ve de doygunluğu sebebiyle kahvaltı da yapamadım .

Canım sürekli bir şeyler yemek istiyor . Yiyip yiyip kilo almamak :) Sahi hangimiz istemeyiz ki değil mi ?

Bu arada bir gelişme daha olmuş dün , benim minik paşa kapının önünde arkadaşıyla oynarken sanırım ona olumsuz bir davranışta diğer çocuk hakkında ' ben babama söyleyemem kii , benim babam bizim evimizde yaşamıyor , o çok uzakta ' demiş ve mahallenin dedikoducu potansiyeli olan komşu hanım da bunu duymuş. Tabi başkalarının hayatları kendi hayatlarından daha çok ilgilerini çektiği için - bu tür insanlar ufacık çocuğu soru yağmuruna tutmaktan da geri kalmamış pek ala !

Diğer taraf (  şam babası - hafta onu babası ya da ayda dört gün baba - her nasıl tanımlanırsa tanımlansın baba olmanın hakkını veremeyen şahsiyet ) hayatına gezip tozup , görgüsüzce bunların havasını atarak yaşarken benim minicik bebeklerimin ruh halinden haberi bile yok !

Üzülüyorum bazen . Bu hissi her ne kadar kolay bertaraf edebilsem ve güçlü bir kadın olmamı nasip eden Rabbime şükretsem de üzülüyorum ...

Önümüzde sünneti var , ilk okulu var , ilk karne heyecanı ve dahası özel gün olsun olmasın her anında babasını özleyen bir çocuk var .  ( Çünkü büyük oğlum ailemize yaptıklarının gayet farkında olduğu için ne yazık ki yokluğunda çok daha mutlu ve aramıyor )

Arkasında bıraktığı enkazın farkına bile varmayan biri ve iki çocuk , iki kedi , çalışan , güzel ve azimli bir ben ...

Hayat güzel , her şey gün geçtikçe güzelleşiyor ...

Üzüntü mü ? 

O da hayatın bir parçası işte ne yapalım . İnsanız, ayıbımız yok .

Sevgili Günlük ;

 Bugün ehliyetimin direksiyon sınavından da geçmiş olmanın verdiği heyecan ve mutlulukla yazıyorum sana . Aşşırıı enerjik ve iyi hissediyorum şükürler olsun !

Ofiste her gün beş çayında dağıtılan çikolatalara karşı koyamamamın sonucu olan baya baya şişkinleşen göbeğime rağmen kendimi güzel , olumlu ve yolun başında hissediyor olmak sanırım endorfin adı verilen hormon şeysiyle ilgili . 

Günlük diye başladığıma göre söze, sanırım bu bana istediğim kadar yazım yanlışı yapabilme lüksü veriyor.

Her neyse :)

Hafta sonu çocuklar babasındaydı.Yine oldukça yoğun bir yapılacaklar listem olmasına karşın sadece minik bir kısmıyla ilgilenebildim . Yarın yeniden iş var ve bunun için mutluyum . Şuanda saat 22:37 ve sanırım kitap okuyup yatacağım . 

Bazı insanların ( mesela sizi aldatan eski eşlerin ) hayatınızdan çıkması gerçek bir mutluluk sebebiyniş , yaşadıkça idrak edebiliyorum gerçekten . 

Ve aklıma geldikçe şükrediyorum Rabbim'e ;

Yanımda olduğu için 

Beni, benden çok düşündüğü için ve 

Hayatımı gün geçtikçe güzelleştirdiği için. 

Aslında o kadar çok şükredecek şey var ki  , ne idrakim ne de kelimelerim yeterli kalıyor buna . Ama unutmaktan , nimetlerini kendi içimde sıradanlaştırmaktan ve şükürsüzlükten yine O'na sığınıyorum .

O bizi gerçekten her şekilde - ne olursak olalım öyle seviyor  ki , minicik bir adım attığınızda bize doğru çoktan tüm merhamatiyle kucak açtığını hissedebiliyorsunuz .

Hissedin , bu hisler inanın hepimiz için aynı .

Yalnız değilsiniz , yalnız değilim .

Şükürler olsun !

Ruh Hali Ve Dua Etmenin Etkisi Üzerine

 Ne zaman ki içim sıkılır , çevremdeki her şey sanki benim mutsuz hissetmem için işbirliği içerisindeymiş gibi hissederim ; işte o zaman anlarım yine epey uzak kalmış kalbim beni ayakta tutan maneviyatımdan .

Keyifsiz , huysuz hissettiğimde yada çok ama çok gergin ( ki bu sık olur : ) işte o zaman birkaç sakinleşme formülüm var , onları paylaşmak istedim sizlerle .

Birçok dua kayağı var . Salavatlar , dilek duaları vs vs .

Manalarına baktığımda hep ' neden bu cümleleri kurmak gelmedi ' derim içimden . Öyle kapsamlı , öyle beni anlatırlar ki çoğu zaman , şaşar kalırım . 

Ben genelde Esmaül- Hüsnalar ' dan yardım alırım . Tıpkı Allah ' ın bizlere tavsiyede bulunduğu gibi O'na güzel isimleri ile dua ederim .

Her ismin , burcun Esması olduğundan bahseder bir çok kaynak . Ve tabi bir de ihtiyacımıza yönelik duamızda kullanacağımız isimler var ki etkisini anında hissediyorsunuz , şükürler olsun .

Gergin , kendimi yatıştıramadığım zamanlarda ; Ya Halim 

İçim daraldığında Ya Basit ,

Enerji dolu olmak ve keyifli bir ruh haline kavuşmak istediğimde Ya Hayy ,

İnsanlar arasında özgüvensiz ya da negatif hissettiğimde Ya Kadir ,

İşleri direkt Allah ' a aktarıp bir çıkmazdan çıkmak istediğimde ise Ya Vekil ismini söylerim .

Her birinin ebced değeri olmasına rağmen ben gönlümce sayıya bağlı kalmadan söylüyorum ve yukarıda saydığım isimlerin etkisini anında hissediyorum .

Hatta günlük okumayı hedeflediğim bir de listem var elimde . Mümkün olduğunca sadık kalmaya çalışır - okuyamadığımda ise enerjimdeki eksi değişimi çok net hissederim. 

Bu sebepledir ki , en çok kendime hatırlatmalar için kullandığım bu bloğumda bu ritüelime de yer vermek istedim .

İşler yolundayken genelde dua etme isteği gelmez vefasız kalbime . Oysa her an hatırlamalı yalnız olmadığımızı ve bizi bizden çok seven , gözeten , kollayan Rabbimize her daim yakın olmalıyız . 

Boşanmış Kadın Olmak , Dua Etmek ve Ne İstediğini Bilmek Üzerine

Resmen boşandığım gün , tüm zincirlerinden kurtulmuş , şahlanan ve tüm hızıyla koşmaya başlayan bir at gibi hissettim kendimi. 

Öyle ya ,yol benimdi . İstediğim yöne gidebilirdim . Özgürce ve ben ne zaman durmak istersem o kadar süren uzun bir yolculuk  ! 

Kendimi bulmuştum adeta . Sanki evlendiğim gün bir rafa kaldırmak zorunda hissettiğim hayallerim gelip tekrar kapımı çalmış ,  

Biz geldik , nereden  başlayalım  ? demişlerdi. 

Yıllarca bir şeyler istedim Yaradandan . Asla çok talepkar bir kul olamadım - olmayı isterdim - ama biraz ısrarcı ve sabit fikirliydim sanırım isteklerim konusunda . Ve ben bu yaşadıklarımın da bazen o ettiğim duaların meydana geliş biçiminin olduğunu düşünüyorum .

' Allah'ım çalışan güçlü bir anne olayım '

' Eğitimli ve seviyeli insanlar arasında çalışabileyim '

' Maddi ve manevi olarak güçlü biri olup - bir erkeğe muhtaç olmadan yaşayabileyim ... :)'

Şükürler olsun .

Bunlar yıllar içerisinde kabul gören dualarım oldu . Aklıma geldikçe şükreder - olur da bilmeden istemeden nankörlük yapmaktan çok korkarım .

Şimdi yapmam gereken bir şey var ;

Yeniden dua edebilmek . İstediğini alan bir çocuğun sessizleşmesi gibi bir kenarda- yeniden işim düşene kadar! - sessizce yaşamaya devam etmek yerine , sahip olduklarım için şükrederek daha çok dua etmeye - herkes için dua etmeye - devam etmek ...

27.01.2021 ve Ben İşe Ağzım Kulaklarımda Geldim

 

Sabah erken uyandım bugün . 

Canım kızım Badem hala doğurmadı . Bugün 62. günü sanırım ve ilk doğumunda bebeklerimiz 58. günde gelmişti. Ha doğurdu - ha doğuracak anlayacağınız. 

Sabah uyandım , kendime bir kahve yapıp kitabımı okudum biraz . Bu kısacık anlar nasıl da iyi geliyor insana ...

Sonrasında pencereden bir baktım ki  , Aman Allahım ! Lapa lapa kar !

Meleklerin birbirine değdirmeden yeryüzüne indirdiği rivayet edilen bu mucizevi doğa oluşumu .  Lapa lapa yağan kar görüntüsünün bence kesinlikle mutlulukla bir alakası var .

Hemen hazırlanıp - işe gelmek üzere yola koyuldum . Nasıl da güzel , ne içten bir mutluluk ...

Şükrettim halime .

Hayat dediğimiz bu küçük anların birleşiminden ibaret değil mi zaten ?

İşte bu yüzdendir ki her kişisel gelişim kitabında en az bir defa bahsedilir ' anda olmak ' kavramından .

Ha deyince olunamıyor belki ama ben bugün o ' anı ' yakaladım ve keyfim inanılmaz iyi :)

Sizler nasılsınız dostlar ?

Kış Aşkı

Dışarıda hava -7 derece .

Kar yok , sadece kuru bir soğuk ve her yerde görebileceğiniz buzlanma ...

Sabahları henüz hava karanlıkken ve yanımda mis kokulu bebeğimin bana sarılmış sıcak bedeni dururken yataktan çıkmak zor olabiliyor . Ama yine de bu durumdan memnunum . Şükürler olsun her sabah uyanıp gidebildiğim bir işe sahibim .

Bu sabah önce 07:00 ' de uyandım . Biraz daha , birazcık daha derken yataktan çıkmam 07:30 ' u buldu . 

Gözlerim yarı açık mutfağa gidip Türk kahvesi yaptım kendime . Fincan elimde hızlı adımlarla yatağıma geri döndüm hemen akabinde de . Uyanamadığım bazı sabahlar yatakta kahve içip bir şeyler okumayı gerçekten çok seviyorum . Yaşama dair iç ısıtsan detaylar bunlar ...

Sonrası malum , yataktan çıkma , hızlıca hazırlanma aşaması ve işe başlangıç . 

Bu satırları yazarken saat henüz 09:36 ve yanımda sıcak çayım , yazımı bitirip yine  işime döneceğim .

İnsan bazen çok sıradan bir gün geçirdiğini düşünür. Olumlu yada olumsuz yenilikler yoktur . Her zamanki gibi bir gün işte ! dersiniz içinizden . Ama öyle değildir . 

Bakmak ve görmek arasındaki yolda bizler hayat akışımızda çoğunlukla bakmakla yetiniriz . Aslolan görmek için ise biraz daha istek , çaba ve bilinç gereklidir. Ve bu sadece bir seçime bakar ;

Güzeli görme seçimine ...

Ben , bana verilen bugün için hayatımdaki güzellekleri görüp şükretmeye niyet ediyorum . 

Şükrettikçe artan nimetler için de ayrıca şükürler olsun . Mutlu , huzurlu , içimiz kıpıp kıpır ve huzur dolu bir gün diliyorum hepimiz için . 

Ve sen , bu yazım önüne düşmüş ve okumuş canım dostum ;

Sen bugün ne için şükrediyorsun ?

Sıkışmışlık Üzerine

 Sıkışmış hissediyorum . 

Anne olmak - çocuğunu sorumluluk sahibi bir birey olarak yetiştirebilmek - çalışmak , ki bu bana  rakipsiz en iyi gelen aktivite - derslerini kontrol etme , kardeşler arasını sıcak ve eşit tutma , ilgilenme , dinleme , sağlıklı beslenmelerine gayret etme , mutlu etme vs vs ...

Dün akşam katıldığım veli toplantısı sonrası ben işteyken derslerine girmesi için hiçbir bahanesi olmayan - her türlü metaryale sahip oğlumun derslerin sadece son 5 / 10 dakikasında teşrif ettiğini , derse katılımı konusunda parlak olmadığını vs öğrendim . 

Hissettiğim duygu hali kocaman bir hayal kırıklığı oldu . Normalde bağırıp çağırması beklenen ben , iki kelime kuracak mecali hissetmedim kendimde . 

Sadece boşluk .

Bazen annelik yapma konusunda ve de otorite kurma konusunda çuvalladığımı düşünüyorum . 

Oğlum yapmalısın dediklerimin bir öneminin olmadığı gibi maalesef ki başarısız olma endişesi dahi taşımıyor . Üzgün , yetişemiyor ve sıkışmış hissediyorum . 

Burada aklımda bir ışık sızıntısı süzülüyor . İçimden bir ses diyor ki ' Nerede teslimiyetin ve inancın ? '

Sanki hayatındaki sahip olduklarının hepsi senin eserin ! 

Tüm varlığın ,sağlığın ve dahi evlatları veren bir yaratıcın olduğunu unutup nasıl da çaresiz hissediyorsun kendini . 

"ONUN İLMİ DIŞINDA BİR YAPRAK BİLE DÜŞMEZ." (En'âm, 6/59) 

Öyleyse herşeyi gören Rabbin'dn yardım istemek neden gelmez ki aklına ?

*  Rasulullah (s) şöyle buyurdu:

“Mü’min bir kul Allah’a dua ettiği zaman, Allah Cebrail’e şöyle der:

–     Onun duasını hemen kabul etme. Çünkü ben onun sesini işitmekten hoşlanıyorum.

Heyy ! İşte Buradayımm

 Ben geldim :)

Bu blogçululuğun da kaderi sanırım gidiyorum deyip gidememek . Hoş , ben gitme fikrimden de bahsetmemiştim aslında . 

Yazmak nefes almak gibiyken benim için yine de nefesimi tutma konsundaki ısrarımı hayat yolculuğumun çalkantılı oluşuna verin . ( Yazarımız burada yazmama bahanesi bulduğu ve ardına saklanabildiği  için biraz daha iyi hissediyor :)

Hayat devam ediyor , virüse yakalanmamış sayılı şanslı grupta olmaya devam ediyoruz - şükürler olsun . Bunun haricinde iş - ev - yapılacaklar listeleri arasında bir hengabede yaşarken yazmayı ve sizlerle olan samimi etkileşimi özlediğimi farkettim . 

Ben sizler beni görmeyeli epey iyi hissediyorum kendimi :)

Sebeplere bağlı mutluluk arayışından vazgeçtiğimden beri , eksikliklerime değil de sahip olduklarıma odaklandığımdan beri ruh halim güzel bir yükselişe geçti şükürler olsun ki ...

Yeniden sistemli şekilde okumaya başladım .Bu gerçekten harika hissettiriyor. 

Para biriktirmeye çalışıyorum , hayal kuruyorum , dua edip elimden geldiğince ibadet ediyorum ve bu beni sanırım daha iyi ve mutlu bir insan yapmaya başlıyor .

Tabi bunlar dışında hala yapmak istediklerimi hayata geçirmek konusunda gevşeklik göstermeye devam ediyorum . Bknz: İngilizce Öğrenmek 

Aslında düşündüm de sadece bu ...

Çünkü sağlıklı beslenme konusunda adım attım , genel olarak kazanmak istediğim alışkanlıklar konusunda da fena değilim ama ah şu öğrenme isteğini taze tutamamak ...

Bu konuya daha fazla eğilmeli ve uygun zamanı beklemek yerine harekete geçmeliyim .

Biliyorummm ,tamammmmn. Bu konuda birşeyler yapacağım :/

Sizi seviyorum , görüşmek üzere :)

Yapılacaklar Listem Ve Yapabildiklerim

 Her gün, ofise gelip bilgisayarımı açtığımda kendime o günle ilgili yapılacaklar listesi oluşturuyorum . 

Ajanda kullanımını kendimi bildim bileli çok seviyorum zaten ve düşüncelerimi yazmak , kağıda dökmek beni çok iyi motive ediyor .

Dün akşam yine sabah saatlerine yapma gerekenleri yazdığımda günlük rutinin dışına çıkacağımız maddeler eklenmişti.

Eve gelir gelmez 19:30 ' da başlayacak bir konferans , sonrasında 9  gibi gelecek yeni orta sehpamızın yerleştirilmesi - temizliği vs . 

Tüm yapmam gerekenleri halledip - çocukları yatırdığımda saat 23:00 ' dı . Ve şükürler olsun ki bu defa minik paşamın yanında uyumasını beklerken bende uyuya kalmadım ve biraz olsun kitap okuma fırsatı bulabildim .

Okuduğum kitap The Magic idi. 

Kitabın tamamında şükür , şükretme alışkanlığı ve nasıl da minnettar olabileceğinizden bahsediyor .

Bu kitabı başucu kitaplarımın arasına koydum . Süreklilik halinde okumasam da çok akıcı ve akılcı çözümler sunan , alıştırmalar veren ve insanı sahip olduklarını düşünmeye sevk eden bir kitap .

Böyle pozitif etki eden kitapları her zaman yatak odamda başımın ucunda tutuyorum . Modum düştüğünde ve kısa okumalar yapacak kadar kısıtlı vaktim olduğunda bana dünyaya daha olumlu bakmakta yardımcı oluyorlar .

Sizlere de aşağıya birkaç alıntı bırakıyorum . 

Ben çok sevdim , sizlere de tavsiye ederim . Zira zor ama çok çok şükretmemiz gereken günlerden geçiyoruz . Hele ki depremler olurken - sıcacık evlere sahipsek ve insanlar hastanelerde solunum mücadelesi verirken rahatça nefes alıp - sağlığımızın yerinde olduğu günler geçiriyorsak .Ve tabi ki en önemlisi; hayatta olduğumuz ve yeni güne uyanabildiğimiz için.

Eski öğretilerde şöyle der;Bir insan soluduğu hava için minnettar olma noktasına eriştiğinde, minneti de yeni bir güç seviyesine erişmiş olur ve o kişi hayatının her alanını çabasızca altına çevirebilen gerçek bir simyaciya dönüşür.

“ Sabah uyandığında,hayatın ve gücün için sabah ışığına teşekkür et. Yiyeceğin yemek için ve yaşam sevincin için teşekkür et. Teşekkür etmek için bir sebep göremiyorsan, hatayı kendinde ara. “

TECUMSEH (1768-1813)
SHAWNE KIZILDERİLİLERİN REİSİ

"Tanrı bugün size 86.400 saniye armağan etti. Bu saniyelerden bir tanesini 'teşekkür ederim' demek için kullandınız mı?"

WILLIAM A. WARD

"Ve (unutma ki) Allah şöyle buyurdu: 'Minnet duyarsan sana fazlasını verecegim; ama eğer nankörlük edersen cezam ağır olacak.'"

Ne kadar küçük olurlarsa olsunlar, sahip olduklarınız için minnet duyduğunuzda, o şeylerin hemen arttığını göreceksiniz.

“Gelin minnettar olalım, zira eğer bugün fazla bir şey öğrenemediysek, en azından biraz öğrendik ve eğer biraz bile öğrenemediysek, en azından hasta olmadık ve eğer hasta olduysak, en azından ölmedik, onun için, gelin, hepimiz minnettar olalım”

GAUTAMA BUDDHA (M.Ö. 563-M.Ö. 483 CİVARI)

Cuma 🍂🤗

 Günaydınnnnnnnnnnnn :)))

Beni aşağıya çeken yüklerimi serbest bıraktım ve yeniden hayata döndüm. Şükürler Olsun !

Yeniden yapmak istediklerime dair planlar kurmaya , neyi nasıl yapabilirim'i ? düşünmeye başladığıma göre bu defa yine! :) hakkımda doğru karar vermişim demek oluyor .

Sabah 06:30 da uyanıp uzun zamandır elimde sürüklediğim - daha doğrusu okumaya kıyamadığım kitabımı okudum biraz . Hayatını Piç Etmeyin ' i .

Velev ki ettik sayın Gary ; velev ki yanlış zamanda yanlış bir seçim yapıp 11 senemi yanlış bir evlilikte kalarak , boşa kürek çekerek harcadım . Yanımda iki tane erkek evlat ve 29 yaşımla yeni bir başlangıçtayım . 

Yani hali hazırda p*iç edilmiş gibi görünen hayat için de bir önerin olur muydu :) ?

Evet olurmuş ! 

Cevabı bulmak için sorular sorman gerekir . Üzerine düşünmen , gayret etmen , ne istediğine odaklanman .

Yeniden düşünebildiğimi hissediyorum . Yapabileceklerim için heyecan duyuyorum . Sadece bundan iki gün öncesinde - ben hala ' affetsem mi acaba ? - soruları ile boğuşuyorken beni heyecanlandıran tek bir şey yoktu hayatımda . Sadece robotlaşmış bir şekilde işe gidip gelme - eve gidip yemek yapma - derleme toparlama ve daha akşamın henüz onunda çocuklarla birlikte uykuya dalma ...

Ama şimdi değişti . Bir kez daha kolay olanı değil benim için doğru olduğuna inandığım şeyi seçtim . 

Vazgeçtim !

Ve şimdi yine , yeniden diyorum ki ;

Yeni hayatım tüm heyecan vericiliği , suprizleri ve başarıları ile yeniden başlıyor .

Her daim yanımda olan ailem ve onu bana nasip eden Rabbim'e şükürler olsun .

Kendime Not

 Özür dilerim .

Bir insana en büyük kötülük kendinden geliyormuş bazen , bilemedim.

Yanlış kararların ardına sığınıp hatalarımı bile sevecek kadar bencilleştim  , daha erken dönmek varken dönmedim . Dönmek istemedim !

Şarkı sözünde geçen satırlardaki gibidim bazen ;

'İki kuruşluk adamları musallat ettik ömrümüze , bundandır böyle dibe vuruşumuz ...'

Kırgınım . Sadece kendime . Seçtiğim yolun ne boktan bir yere çıkacağını görmek istemedim. Değmeyecek , adamlıktan nasibini ne eğitimle nede ahlakla alamamış bir adamı' tuttum hayatımda, yetmedi bir de baba yaptım . Hemde iki defa !

Şimdi yoluma bakmaya çalışırken bile , tüm zorluklara rağmen tüm seviyesizliği ile karşıma çıkıyor hala bu en büyük hatam .

Tanrım , ne büyük anlamlar yüklüyoruz zerre karakter barındırmayan insan müsvettelerine !

Nasıl bir kıymet veriyoruz da ne olduğunu , nerden geldiğini ne muameleler gördüğü unutur oluyor .

Yaşam çok yönlü bir macera . 

Biliyorum birazdan sinirden başlayan bu başımın ağrısı geçecek ve ben yürüdüğüm yola şükredeceğim. 

Çünkü artık yolum aydınlık ve ayağıma dolanan leş kokulu çöpler artık hayatımda değil . Arada derede böyle yine çıkacak karşıma ama yolum öyle güzel ve ferah ki , bu sefer dikkatimi dağıtmasına izin vermeyeceğim .

Durum Bildirimi

Kafasındaki karmaşadan kurtulmuş , geleceğine odaklanmış durumda olan Leydi ' den herkese merhaba :) 

Hafta sonu ilk defa iki çocuğumla birlikte aynı anda dışarıya çıktık . Büyük oğlancığım artık tek takılma konusunda ısrarcı olduğu için biz genelde Selim ' le birlikte çıkıyoruz hep .

İlk defa iki çocuk annesi , bekar bir kadın olarak oğullarımla gezdim , yürüyüş yaptım ve sonrasında yemek yedim . Ve gördüm ki , hayat böyle de çok güzel ...

Kendi iç dünyamda öyle çok soru sormuşum ve cevabını bulmakla cebelleşiyormuşum ki aslolan mutluluğun bir eşe ihtiyaç olmadan , yanı başında - aynı evde yaşayan evlatlarında saklı olduğunu görmek istememişim . 

Hep aynı sorular beynimi kemiriyordu , ' Affetmeli miyim ? , Gelecekte neler olur ? , İki erkek çocukla hayat zor olur mu ? , Ya annem yada babama bir şey olursa , ya çalışamazsam ? vs vs 

Türlü türlü endişeler ...

Hiçbiri kırılan gururumdan ve ayrılık kararındaki eminliğimden daha ağır basmadı ve zaten hali hazırda , manen , madden ve resmen ayrıldığım adamı tamamen söküp attım hayatımdan , olasılıklardan .

Nefes alıyorum resmen . 

Ferahlamış , üzerinden bulutlar kalkmış ve umutlu hissediyorum dostlar . 

Gerçekten vereceğiniz en kötü karar bile  ( ki ben bu kararı zaten neredeyse bir sene önce vermiştim ve doğruluğunu teyid ettim defalarca ) kararsızlıktan kötüdür. 

Şimdi , ' gelsin , hayat bilgidiği gibi gelsinnn.İşimiz bu yaşamak ...' sözleriyle önüme bakıyorum . Çünkü ne demişler ; 

                     ARDINA BAKMA , O TARAFA GİTMİYORSUN .

Öğretmenim Mori ' yle Salı Buluşmaları - Alıntılar

Sorun şu Mitch ; çoğu zaman gerçekten ne kadar çok birbirimize benzediğimize inanmak istemiyoruz. Beyazlar ve siyahlar, Katolikler ve Protestanlar, erkekler ve kadınlar. Eğer birbirimize bu kadar benzediğimizi görebilseydik, bu dünyada tek bir büyük insan ailesi olarak mutlu ve huzur içinde yaşayabilmek için çok daha fazla çaba gösterirdik ve bu aileyi bir arada tutmak için, kendi ailemizmiş gibi özen gösterirdik.

Eğer sürekli yaşlanmaya karşı savaşırsan mutsuz olursun, çünkü nasılsa yaşlanmaktan kaçış yok.

Eğer hep yirmi iki yaşında kalsan, hep yirmi iki yaşında olduğun kadar cahil olursun. Yaşlanmak sadece çürümek demek değildir bildiğin gibi. Büyümektir.

Eğer başkalarının size güvenmesini istiyorsanız, sizin de onlara güvenebileceğiniz duygusuna sahip olmalısınız, karanlıkta olsa dahi. Düşerken bile.

"Nerede yaşarsak yaşayalım, birer ademoğlu olarak en büyük hatamız,uzak görüşlü olmamamızdır..."

‘Doğrusu ölmeyi öğrenince yaşamalı öğrenmiş oluyorsun’
Hastalığa yakalanmadan önce ölüm konusunda bu kadar kafa yorup yormadığını sordum.
‘Hayır’ dedi gülümseyerek. ‘Bende herkes gibiydim. Çoşkulu bir anımda,’hayatta tanıyabileceğini en sağlıklı yaşlı adam ben olacağım’demiştim bir dostuma.
.. ‘daha önce söylediğim gibi hiç kimse bir gün gelip de öleceğine inanmaz.’
..’çünkü’ diye devam etti Mori, ‘birçoğumuz adeta uyurgezer gibi dolaşıyoruz etrafta. Yaşamı tam anlamıyla tanımıyoruz, çünkü hayatı uyur uyanık yapmamız gerektiğini düşündüğümüz şeyleri otomatik olarak yaparak yaşıyoruz’

Bir çok insan anlamsız bir yaşamın peşinden koşar.önemli olduğunu düşündükleri bir şeyi yaparken dahi yarı uykuda gibi bir halleri var. Bu yanlış şeylerin peşinde olduklarındandır. Yaşama anlam kazandırmanın tek yolu kendini insanları sevmeye, içinde bulunduğun topluma adamak, sana anlam ve hedef veren bir şeye hasretmektir

"Sahip olduğun şeyleri başkalarına sunarak saygı kazanırsın"

*Eğer hayatın anlamını bulduysan geriye gitmek istemezsin.İleriye gitmek istersin.Daha da yapmak, daha da görmek istersin.*

Bu ülkede neye ihtiyacımız olduğu ile ne istediğimiz arasında büyük bir kafa karışıklığı yaşanıyor. Yemeğe ihtiyacınız var çikolatalı dondurma istiyorsunuz. Kendinize karşı dürüst olmalısınız. En son model spor arabaya en büyük eve ihyacınız yok. Doğrusu bu gibi şeylerde tatmin bulamazsınız. En çok nasıl tatmin buluruz biliyor musun? İnsanlara sunabileceğiniz neye sahipseniz onu vererek. Kendinden bir parçayı insanlara sunarak saygın olabilirsin.